نوشته شده توسط : علیرضا نفیسی

ای انسان مثبت اندیش و ای خلیفه خدای قدرتمند سرشار از شکوه و جبروت روی زمین، وقتی درونت را مملو از عشق و صلح و خوبی و خیرخواهی و بی نیازی و بخشش کنی، در مدت زمانی کوتاه نعمت های خداوند در زندگی تو متجلی خواهد شد. عشق بر سر و رویت خواهد بارید. خوشبختی از این سو و آن سو فقط نشانی خانه تو را جست و جو خواهد کرد و محبت فقط در خانه تو را خواهد زد. احساس خیرخواهی ات برای تمام عالم و احساس غنا و رضایت درونی به خدا به همراه اطمینان به خدا و وقوع خوبی ها، تمامی زیبایی های عالم را به سوی تو خواهد کشاند و وعده خداوند که زیباترین و نیکوترین بهشت است، به سادگی در همین دنیا برایت به تحقق خواهد پیوست. تو به داشتن ذهنی پر از زیبایی و نعمت و محبت عادت خواهی کرد و هر روز نتایج آن بیشتر برای تو نمایان خواهد شد و به اراده خدای مهربان هر روز جام لذّت بزرگتری را خواهی نوشید.

 

تو برای رسیدن به خوشبختی، موفقیت، سعادت و یا هر چیزی که آرزویش را داری، اول از همه به دلی عاشق، با ایمان، بخشنده، مهربان و پاک احتیاج داری. وقتی درونت صاف شود، تصویر خدا منعکس می شود و یک شبه ره صد ساله را خواهی پیمود. هر چیزی را که می خواهی، قبل از آن که اقدام به کارهای لازم برای دریافت آن کنی، به درونت رجوع کن و آن را کاملاً جلا بده و قوانین روحت را در درون مرور کن. اگر قرار باشد ده سال طول بکشد تا به هدفت برسی، با جلا پیدا کردن دلت در طی دو هفته به آن خواهی رسید.هر چیزی که در اطرافت و در زندگی ات می بینی،محصول دنیای درون توست.

هر چه بخواهی در درونت موجود است. همه را ببخش و دوستشان بدار. پیشوای بزرگ آدمیان، هنر عشق ورزیدن در عشق ورزیدن به انسان های دوست داشتنی نیست. هنر عشق ورزی در عشق ورزیدن به گناهکاران است. وقتی خداوند تمامی آن ها را در یک لحظه که رو به سوی او کنند و از او یاری جویند می بخشد، تو هم که روحت از جنس خداست و دقیقاً هم ارز و هم قدرت با او هستی، آنان را ببخش. با بخشش، همه دنیا را به دست می آوری. با عشق می توانی تمام عالم را مهار خود کنی. بخشش واقعی یعنی جرقه پر نور و گرم آتش عشق خدا را در چشمان همه انسان ها ببینی و عطر خدا را در وجود همه موجودات و انسان ها استشمام کنی و خدا را در همه چیز بیابی. بخشش وعشق بخشی راستین و بی نیاز مانند آبی است که نهال وجود تو را رشد می دهد و پربار می کند و تا اوج آسمان هشتم بلندت می کند و روحت را به عرش پر نور الهی می رساند. نه تنها در بخشش، بلکه در خدمت به دیگران بکوش و همه را از عشق ناب و بی همتای وجود خود سیراب کن و ببین با کمک و بخشایش به چه آرامش خاطر و رهایی و آسودگی و آسایشی می رسی. آن گاه تو می توانی با روح منور و درخشانت تمام جهان را تابان از نور پر فروغ عشق خود کنی. و یادت باشد که عشق حقیقی تو منحصر به خدای درونت است. عشق  راستین و حقیقی به انسان ها هم، عشقی است که آن ها را رها و آزاد کند. هنگامی در قلبت عشق حقیقی نسبت به کسی داری که، در دوری از او رضایت کامل و شادی و آزادی کامل داری. انسان ها را از درونت و با قلبت آزاد کن و بگذار به دنبال راه تکاملی خود بروند. فقط خدا می داند راه درست و مسیر کامل برای آنان کدام است و فقط هنگامی که آنان را،همه آنان را به خدا بسپاری ،می توانی بیاسایی و آرام بگیری. بگذار عزیزانت به دنبال هرچه به آن چه عشق می ورزند، و به هر کجا که ندای درونشان به آن ها می گوید، بروند. لذت روحت در این است که انسان ها را آزاد بگذاری تا خدا خود، آنان را در مسیر تکامل خودشان به پیش ببرد.آن کسی که در انتها قرار است هر انسانی را به شادی و خوشبختی و ثروت برساند فقط خداست و فقط اوست که مالک و خالق و زمامدار امور هر کس است.عزیزانت را کاملا رها کن و فقط در قلبت دوستشان داشته باش و برایشان دعا کن. لذت حقیقی فقط در عشق ورزی با خداست. عشق حقیقی عالم که خدای درونت است، در تمام لحظات عمر جاودانه ات با تو و در توست.


برای منم دعا کنید





:: بازدید از این مطلب : 404
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 26 ارديبهشت 1391 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست